Page 223 - PCAebookISBN9786164066809

205 บทที่ 7 การวิเคราะหกํ าลังสถานะอยู ตัว
จากสมการ (7-10) กําลังเฉลี่ยที่จายใหกับตัวตานทาน 3 [Ω] คือ
3 P  = 0.5 v i A A
= 0.5(18.429)(6.143)
= 56.60 วัตต ตอบ
และกําลังเฉลี่ยที่จายใหกับตัวตานทาน 4 [Ω] คือ
4 P  = 0.5 v i A A
= 0.5(4.121 4)(4.121)
= 33.96 วัตต ตอบ
จากสมการ (7-11) กําลังเฉลี่ยที่จายใหกับตัวเหนี่ยวนํ าที่มี คาอิมพิแดนซ 2 [Ω] j คือ
2 j P  = 0 วัตต ตอบ
จากสมการ (7-9) หากําลังเฉลี่ ยทั้งหมดที่จายใหกับวงจรไดว า
P = 0.5 cos( )
v i v i A A   
= 0 0 0.5(18.429)(10) cos(40.62 30 )
= 90.56 วัตต ตอบ
7.3 คาประสิทธิผล
โดยทั่วไป ถาแหลงจายกําลั งกระแสตรงปอนเขาสูตั วตานทาน R แล วกําลังเฉลี่ยที่
ตัวตานทานได รับ คื อ 2 I R วัตต และถาแหลงจายกําลังกระแสสลับปอนเขาสูตั วตานทานนี้
แลวกําลังเฉลี่ยที่ตั วตานทานไดรั บ คือ 2 0.5 i A R วัตต โดยที่ i A เป นแอมพลิจู ดของกระแสที่
ไหลผานตัวตานทาน จะเห็นไดว ากระแสที่ใชในการคิดคํ านวณกําลังเฉลี่ ยที่ตัวตานทานไดรั บ
จากแหลงจายกําลั งทั้งสองตางกั นดวย จึ งจําเปนตองหาวิธีการเปรี ยบเทียบกระแสที่มาจาก
แหลงจายกําลังต างกัน ในที่นี้ จะใช “คาประสิ ทธิผลของสั ญญาณที่เปนคาบ” แทนกระแส
หรือแรงดันที่ไดมาจากแหลงจายกํ าลังที่แตกตางกัน อาทิ เชน แรงดันที่วั ดไดจากเตารับไฟฟา