Page 233 - PCAebookISBN9786164066809

215 บทที่ 7 การวิเคราะหกํ าลังสถานะอยู ตัว
ขั้นตอนที่หนึ่ง: ปลดอิมพิแดนซภาระ L Z ออกจากวงจร และหาวงจรสมมูลเทเวนินสําหรับ
สวนที่เหลื อของวงจร
ขั้นตอนที่สอง: จัดรูปวงจรใหมใหเปนรูปวงจรเฟสเซอรดังแสดงไวในรูปที่ 7.6
ขั้นตอนที่สาม: เลือก L Z = *
Th Z = Th Th R jX โอหม และ | |
L I = | | (2 )
Th Th V R แอมแปร
และการถายโอนกําลังเฉลี่ยสูงสุด คือ 2 0.5 | |
L Th I R = 2 | | (8 )
Th Th V R วัตต
ตั วอยางที่ 7.6 
พิจารณาวงจรเฟสเซอรในรู ปที่ 7.6 ที่ประกอบดวยแหลงกําเนิดแรงดั นของเทเวนิน 0 10 0
โวลต และอิมพิแดนซของเทเวนิน 5 6j  โอห ม จงหาอิมพิแดนซของภาระ L Z เพื่อการถาย
โอนกําลังเฉลี่ ยสูงสุด และจงหากําลังเฉลี่ยสูงสุดนั้ นที่จายไปยังภาระ L Z
วิธีทํา
สําหรับการถ ายโอนกําลังเฉลี่ยสูงสุด เลือกอิมพิแดนซภาระไดวา
L Z = *
Th Z
= * (5 6)j 
= 5 6j  โอหม ตอบ
เนื่องจากแรงดันเทเวนินมี คาเทากับ Th V = 0 10 0 โวลต และความตานทานของเทเวนินมี
คาเท ากับ Th R = 5 โอหม หาขนาดของเฟสเซอรกระแสภาระได วา
| |
L I = | |
2
Th
Th
V
R
= 10
2 5
= 1 แอมแปร
ดังนั้น จะไดการถายโอนกําลังเฉลี่ยสูงสุดเป น
,max L P = 2 0.5 | |
L Th I R
= 2 0.5(1) (5)
= 2.5 วัตต ตอบ