Page 51 - PCAebookISBN9786164066809

33 บทที่ 2 องคประกอบวงจร
จากสมการที่ (2-14) หาคาของกระแสไฟฟาที่ไหลผานตัวเหนี่ยวนําได วา
0
1 0 ( ) ( ) ( )
t
L L L i t v x dx i
L
   แอมแปร (2-15)
จากความสัมพันธ (2-15) กระแสที่ไหลผานตัวเหนี่ยวนําจะมีคาขึ้ นอยูกั บผลรวมระหวางคา
ของปริพั นธของแรงดันไฟฟ าที่ถูกเหนี่ ยวนํากับกระแสเริ่มตนที่ไหลผานขดลวดทั้งหมด เมื่อ
กระแสไฟฟาที่ไหลผานขดลวดฟงกชันของเวลา จะทํ าใหจํานวนเส นแรงแมเหล็ กสะสมในตัว
เหนี่ยวนําแปรเปลี่ยนไปตามเวลาดวย โดยกําลั งไฟฟาขณะหนึ่งของตัวเหนี่ยวนํา จะมี คาเปน
( )
L p t = ( ) ( )
L L v t i t
= ( ) ( )
L
L
di t
L i t
dt
 
 
 
= 2 1 ( )
2 L
d Li t
dt
 
 
  วัตต (2-16)
กําหนดให กระแสเริ่มตนที่ไหลผานตัวเหนี่ ยวนํามีคาเทากั บ (0) 0
L i  A หรื อ (0, 0) 0
L w  J
สามารถหาปริมาณพลังงานสะสมของตัวเหนี่ ยวนําชวงเวลา 0 วินาที ถึง t วินาที จะไดวา
(0, )
L w t =
0
( )
t
L p x dx 
= 2 1 ( )
2 L Li t จูล (2-17)
ตามที่ กลาวมาในหัวขอ 2.5 นาจะชวยเพิ่มความเขาใจเกี่ ยวของกับตั วเหนี่ยวนําได
มากขึ้น และเพื่อใหผู อานสามารถวิเคราะหวงจรได อยางมีประสิทธิ ภาพ ผูเขียนจึงได จัดทํา
ขอสรุปที่เกี่ยวข องกับสมบัติ ของตัวเหนี่ยวนําไฟฟ าดังตอไปนี้
(ก) ถากระแสที่ ไหลผานตัวเหนี่ ยวนําไฟฟามีค าคงที่ แรงดันเหนี่ยวนําที่ตกคร อมตัว
เหนี่ ยวนํานี้จะมีค าเปนศูนย กลาวคือ ตัวเหนี่ ยวนําไฟฟาทําหนาที่เหมือนกับเป น
วงจรป ดสําหรั บไฟฟากระแสตรงตามความสัมพันธ (2-14) และ
(ข) แรงดันเหนี่ยวนําที่ตกครอมตัวเหนี่ยวนํ าไฟฟาเข าสูค าอนันต เมื่อค าของกระแส
ที่ไหลผ านตัวเหนี่ยวนํามีการเปลี่ยนแปลงแบบทั นทีทันใดในช วงเวลาสั้น ๆ แตใน
ทางปฏิบัติตอความเหนี่ ยวนําที่มีคาคงที่ กระแสไฟฟาที่ไหลผานตัวเหนี่ยวนําก็ ไม
สามารถเปลี่ ยนแปลงแบบทันทีทันใดได